ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ

Ξεκίνησε προχθές στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εργασίας για την μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος. Στην συνεδρίαση συμμετείχε και τοποθετήθηκε επί του νομοσχεδίου, ο Βουλευτής της Ν.Δ. του νομού Καρδίτσας, κ. Κώστας Τσιάρας.

Η ομιλία του κ. Τσιάρα  έχει ως εξής:

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

χωρίς αμφιβολία, συζητάμε σήμερα ένα εξαιρετικά σημαντικό νομοσχέδιο, όσο λίγα τις τελευταίες δεκαετίες. Είναι δεδομένο, πως ο χάρτης της κοινωνικής ασφάλισης, μετά την ψήφιση, από την Κυβερνητική Πλειοψηφία, του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, θα αλλάξει σε τέτοιο βαθμό, που θα επηρεάσει καταλυτικά τη ζωή όλων των Ελλήνων πολιτών.

Δυστυχώς, από την Μεταπολίτευση και μετά, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, με παραλείψεις, αστοχίες και ατολμίες το πολιτικό σύστημα δεν φρόντισε να δημιουργήσει ένα υγιές  πλαίσιο κοινωνικής ασφάλισης. Ένα τέτοιο σύστημα, ώστε σήμερα να μην χρειάζεται να συζητάμε  για την απειλή της βιωσιμότητάς του, ούτε βέβαια για τα όσα αλλά προβλήματα του, που φαίνονται να ανακύπτουν στο άμεσο μέλλον.

Την ίδια στιγμή όμως η συγκεκριμένη συζήτηση, είναι  εξαιρετικά κρίσιμη και για την εικόνα του πολιτικού συστήματος απέναντι στην κοινωνία.  Και θα εξηγήσω αμέσως γιατί. Ήταν λίγες μέρες πριν τις εκλογές, όταν ο κύριος Παπανδρέου, ερωτώμενος, απαντούσε δεξιά και αριστερά, ότι υπάρχουν λεφτά. Όταν ήξερε πολύ καλά, καθώς είχε ενημερωθεί από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, πως η οικονομική κατάσταση στη χώρα δεν ήταν καλή. Ήταν λίγο πριν τις εκλογές, αλλά και αμέσως μετά, που ο κύριος Παπανδρέου και ο Υπουργός Εργασίας,  διέτειναν προς κάθε κατεύθυνση, πως τα τρία «δεν» σε ό, τι αφορά το ασφαλιστικό σύστημα είναι αδιαπραγμάτευτα. Πως δεν πρόκειται να αυξηθούν οι εισφορές. Πως δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας, δε θα μειωθούν οι συντάξεις.  Δεν κρίνεται επομένως η αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος, όταν άλλα λέμε, ως υποψήφιοι, λίγο πριν τις εκλογές και άλλα φροντίζουμε να κάνουμε αμέσως μετά από αυτές, ως κυβέρνηση;

Θυμάστε ενδεχομένως, αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., κατά τη συζήτηση της αντίστοιχης νομοθετικής πρωτοβουλίας της Νέας Δημοκρατίας με το νομοσχέδιο της κ. Πετραλιά, τον σημερινό Πρωθυπουργό να διαδηλώνει επικεφαλής της πορείας της Γ.Σ.Ε.Ε., κρατώντας το πανό της, και να επιδεικνύει μία εντελώς διαφορετική στάση, από την σημερινή. Πιστεύετε επομένως, πως η ελληνική κοινωνία, βλέποντας αυτή την ανακολουθία της πολιτικής, μπορεί να αισθάνεται ασφαλής;  Μπορεί, έστω και στον παραμικρό βαθμό, να αισθάνεται, πως ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η πολιτική απέναντί της εμπνέει αξιοπιστία, εμπνέει σοβαρότητα;

Βέβαια το κορυφαίο, το επίμαχο ερώτημα, το οποίο προκύπτει στον απλό Έλληνα πολίτη είναι, πώς η σημερινή κυβέρνηση, με έναν νόμο, ανατρέπει τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών σε σχέση με αυτό, που προγραμμάτιζαν για το υπόλοιπο της ζωής τους. Δυστυχώς με τις ακολουθούμενες πρακτικές, θεωρώ, ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να δώσουμε μία ελάχιστα πειστική απάντηση στους Έλληνες πολίτες. Πως δηλαδή, ως πολιτικό σύστημα, με τις συγκεκριμένες επιλογές  φροντίζουμε για το δικό τους καλό. Στο ίδιο κλίμα βέβαια κινείται και η προσπάθεια, τόσο του Υπουργού Εργασίας όσο και του Εισηγητή της κυβερνητικής πλειοψηφίας, να πειστούν κυρίως οι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ για το πόσο αναγκαίο και πόσο χρήσιμο θα ήταν να ψηφίσουν υπέρ του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

Διότι προφανώς στο ερώτημα εάν οι κοινωνικές μας δαπάνες πρέπει να αναλώνονται μόνο στη σύνταξη, η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή. Κανένας δεν θα μπορούσε να απαντήσει θετικά. Επομένως το εκβιαστικό δίλλημα, που θέτει η κυβέρνηση, πως  μόνο έτσι μπορούμε να σώσουμε το ασφαλιστικό μας σύστημα, αντιλαμβάνεστε ότι δεν μπορεί να ανταποκρίνεται σε καμία πραγματικότητα. Ξέρουμε πολύ καλά όλοι μας, κύριοι συνάδελφοι, ότι με την ανεργία που υπάρχει στους νέους μας, οι περισσότεροι είναι σχεδόν απίθανο με αυτό το νομοσχέδιο να πάρουν σύνταξη κάποια στιγμή στο μέλλον.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ποτέ  μία ασφαλιστική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να είναι εύκολη. Και σίγουρα δεν είμαι από αυτούς, που καταφεύγοντας σε πρακτικές λαϊκισμού, υποστηρίζουν, πως η αλήθεια βρίσκεται μόνο στην μία ή μόνο στην άλλη πλευρά. Υποστηρίζω όμως ότι, πριν φθάσουμε σε αυτή τη μεγάλη ασφαλιστική μεταρρύθμιση, θα έπρεπε να δούμε προσεκτικότερα το θέμα της εφαρμογής των υφιστάμενων νόμων. Γιατί το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι, πως οι νόμοι δεν εφαρμόζονται. Καθώς εάν εφαρμόζαμε το νομοθετικό πλαίσιο το οποίο υπήρχε, είναι προφανές ότι τα ασφαλιστικά ταμεία θα ήταν σε πολύ καλύτερη μοίρα. Και επαναλαμβάνω, ότι αυτό είναι μία διαχρονική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων από τη Μεταπολίτευση και μετά.

Δυστυχώς είναι νομοτελειακά δεδομένο, πως επιλογές, όπως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, θα οδηγήσουν τη χώρα σε βαθιά ύφεση. Το πρόβλημα θα διογκωθεί αντί να επιτύχουμε τη σμίκρυνση του. Εάν δεν μπορέσουμε με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, όπως αποδέχονται σχεδόν και όλοι οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, να παρουσιάσουμε αναπτυξιακά μέτρα, είναι περίπου απίθανο να έχουμε το οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου βέβαια από αυτήν την προσπάθεια. Γιατί ο ρόλο μας σε αυτήν την αίθουσα,  δεν περιορίζεται μόνο στην επισήμανση των κακώς κειμένων στην Ελληνική Πολιτεία. Κυριαρχείται από την ανάγκη να είμαστε χρήσιμοι για τον τόπο, προτείνοντας λύσεις και υποδεικνύοντας, όλα εκείνα, που μπορούν να έχουν αποτέλεσμα.

Είναι προφανές λοιπόν, πως η αύξηση της απασχόλησης και η ελάττωση των δαπανών για τα ασφαλιστικά ταμεία φαντάζει σαν μονόδρομος. Πρέπει κάποια στιγμή όλες αυτές οι υποθέσεις, που έχουν να κάνουν με οφειλές των ασφαλιστικών ταμείων προς τα νοσοκομεία ή των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές και επιβαρύνουν υπέρογκα το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, κάποια στιγμή να σταματήσουν να υπάρχουν. Και βεβαίως όλα τα ασφαλιστικά ταμεία πρέπει επιτέλους να αγοράζουν πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας από ένα φορέα που θα είναι υπό την εποπτεία του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Γιατί έτσι θα μπορούμε να έχουμε σοβαρή εξοικονόμηση πόρων υπέρ του συστήματος, ενώ σε διαφορετική περίπτωση μετά από λίγα χρόνια θα βρισκόμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο. Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να φροντίσουμε να περιορίσουμε την εισφοροδιαφυγή και να αξιοποιήσουμε κατά το δυνατόν την περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων. Δυστυχώς όμως,  το συγκεκριμένο νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από την σοβαρή απουσία κινήτρων ασφάλισης, η έλλειψη των οποίων αναμένεται να εκτοξεύσει ακόμη περισσότερο  την εισφοροδιαφυγή.

Αντιλαμβάνεστε προφανώς μετά από αυτές τις σκέψεις, γιατί η Νέα Δημοκρατία, η οποία έχει την δική της βιώσιμη πρόταση για το ασφαλιστικό, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να υπερψηφίσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο.»