ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ.

Νόμο του Κράτους αποτελεί από χθες, το Πολυνομοσχέδιο «σκούπα» για τις ΔΕΚΟ και την νέες εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα. Με διαδικασίες express, που θιγούν τον θεσμό του Κοινοβουλίου και προσβάλλουν τους Βουλευτές. Τα νέα μέτρα επιφέρουν την πλήρη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, εδραιώνουν την ανασφάλεια και επιβεβαιώνουν την έλλειψη σχεδιασμού της κυβέρνησης. Η υποτιθέμενη δίμηνη σκληρή διαπραγμάτευση με την Τρόικα αποδείχτηκε, πως ήταν για εσωτερική κατανάλωση. Η ίδια η κ. Κατσέλη δήλωσε, πως κλήθηκε να διαμορφώσει και να παρουσιάσει ένα νομοσχέδιο, του οποίου οι περισσότερες ρυθμίσεις προβλέπονταν από το επικαιροποιημένο μνημόνιο, που ελευθέρα, χωρίς προηγούμενο έλεγχο ή έστω ενημέρωση του Κοινοβουλίου, υπέγραψε ο υπουργός Οικονομικών. Η πραγματικότητα αποδεικνύει, πως η σημερινή κυβέρνηση ξεπερνά κάθε φορά σε σκληρότητα όχι μόνο τον ίδιο τον σοσιαλιστικό εαυτό της αλλά και τις απαιτήσεις της περίφημης τρόικας. Δυστυχώς όμως αυτή η πρακτική έχει αντίκτυπο στον Ελληνικό Λαό, που καλείται να πληρώσει με πρωτοφανείς θυσίες για τις ευθύνες, τα λάθη, τις παραλείψεις και τις επώδυνες επιλογές της κυβέρνησης.

Με τις επικείμενες αλλαγές, ο Πρωθυπουργός αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ανακόλουθος. Ο ίδιος υποστήριζε, πως πρέπει να αλλάξουμε μια αντιπαραγωγική οικονομία, που για πολλά χρόνια αδυνατεί να παράξει νέες, ποιοτικές και βιώσιμες θέσεις εργασίας, με αξιοπρεπείς αμοιβές και προοπτικές για το μέλλον. Πως είναι όμως δυνατόν να το επιτύχει αυτό η κυβέρνηση, όταν το εισάγει νέες συνθήκες εργασίας, σπάζοντας τις συλλογικές συμβάσεις, φέρνοντας για όλους αμοιβή των 740 €; Ακόμα και η βασική επιδίωξη των ρυθμίσεων, η διασφάλιση των θέσεων εργασίας, τίθεται εν αμφιβόλω. Η υποτιθέμενη ρήτρα διασφάλισης των θέσεων εργασίας σε όσες επιχειρήσεις προσχωρούν στην σύναψη επιχειρησιακών συμβάσεων, αποδεικνύεται «μύθος». Ταυτόχρονα με τις νέες ρυθμίσεις βάλλονται οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος των επιχειρήσεων, με λιγότερους από 20 εργαζομένους, καθώς θα είναι αναγκασμένες να λειτουργούν με σαφώς μεγαλύτερο μισθολογικό κόστος έναντι των ισχυρότερων ανταγωνιστών τους.

Συγχρόνως με το ίδιο νομοσχέδιο, το δημόσιο παραιτείται από την προσπάθεια είσπραξης των ¾ των ληξιπροθέσμων οφειλών προς αυτό. Το Υπουργείο Οικονομικών προχωρά στην διαγραφή συνολικού ποσού 23,92 δις € από το σύνολο των 32,56 δις €, μέσα από μια αδιαφανή διαδικασία. Ας μην ξεχνά όμως ο Πρωθυπουργός και ο κ. Παπακωνσταντίνου, πως ως αντιπολίτευση κατηγορούσαν την προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ότι άφησε ανείσπρακτα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το δημόσιο 30 δις €. Ειδικά κατά την προεκλογική περίοδο των εκλογών του 2009, ο κ. Παπανδρέου δεσμεύονταν, πως θα επιδιώξει την είσπραξη τους, για να εξασφαλίσει τους αναγκαίους πόρους για τη τόνωση της ρευστότητας των επιχειρήσεων και εισοδημάτων, που τότε υπόσχονταν, προσθέτοντας το γνωστό σλόγκαν «Λεφτά Υπάρχουν».

Υπό αυτές τις συνθήκες η Νέα Δημοκρατία δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταψηφίσει επί της αρχής το πολυνομοσχέδιο. Από την άλλη όμως ως υπεύθυνη παράταξη, στήριξε μεμονωμένα όσα άρθρα του κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Διατάξεις, που συνιστούν διαρθρωτικές αλλαγές ή  προωθούν την ανάκαμψη και την ανάπτυξη της Οικονομίας. Όπως η αναστολή του πόθεν εσχες πρώτης κατοικίας, οι φοροαπαλλαγές στα αυτοκίνητα ή οι μισθολογικές αναθεωρήσεις στις ΔΕΚΟ.  Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε όμως να συναινέσουμε σε μία πορεία, όπως αυτή που ακολουθεί η Κυβέρνηση, που οδηγεί, σε εργασιακό μεσαίωνα, σε άδικες και μάταιες θυσίες χωρίς ελπίδα.