Κοινωνία Ώρα Μηδέν
Η μελέτη της ιστορίας μας έχει πάντα κάτι να μας δείξει. Ειδικά αν αναζητήσουμε στιγμές που οι πολίτες εκδήλωναν την αντίθεσή τους με τις επιλογές της πολιτικής ηγεσίας.
Οι πρόσφατες όμως αντιδράσεις κατά τoν εορτασμό της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου έγραψαν στην πολιτική ιστορία της χώρας μια εντελώς νέα σελίδα
Οι εθνικές επέτειοι αποτείνουν τιμή στην ιστορική μνήμη, στον ηρωισμό, τον πατριωτισμό και την αυταπάρνηση των προγόνων μας, για να μας κληροδοτήσουν μια πατρίδα ελεύθερη και δημοκρατική. Είναι ιδιαίτερες στιγμές στην ιστορική πορεία κάθε έθνους, που επιβεβαιώνουν τη συνέχειά του και μεταφέρουν μηνύματα στις επόμενες γενιές. Γι’ αυτό το λόγο ακόμη και οι ανιαροί επαναλαμβανόμενοι εορτασμοί έχουν ‘κάτι’ να δώσουν, ειδικά στα νέα παιδιά.
Όσο όμως και αν κυριαρχεί αγανάκτηση από τον τρόπο που λειτουργεί η αναξιόπιστη σημερινή κυβέρνηση, εκδηλώσεις που αμαυρώνουν τις εθνικές επετείους, μάλλον δεν λειτουργούν προς τη σωστή κατεύθυνση. Κυρίως γιατί επεμβαίνουν στο πλαίσιο των αρχών και αξιών , που κάθε έθνος διαμορφώνει ως θεματοφύλακα της ιστορικής του διαδρομής.
Η σημερινή κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου αποδεικνύεται καταστροφική για τη χώρα μας. Αφού αναίτια, σε μια ανόητη προσπάθειά της να μεταφέρει το βάρος στους προηγούμενους, δυσφήμησε τη χώρα και την οικονομία της, με μεγάλη ευκολία προσέφυγε στις δαγκάνες του ΔΝΤ και της Τρόικα. Σχεδόν απερίσκεπτα προσέφυγε σε όποια λύση της πρότειναν, χωρίς να βλέπει στο μέλλον. Με μια λογική απαράδεκτης υποτέλειας, εύκολης και συνάμα απαράδεκτης εκχώρησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Φθάσαμε έτσι στο σήμερα. Η Ελλάδα κατάντησε παράδειγμα προς αποφυγή σε κάθε διεθνές ή παγκόσμιο φόρουμ. Και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωταγωνιστή τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του, προβάλλουν τους εαυτούς τους ως σωτήρες της χώρας.
Όλοι συμφωνούν πως η χώρα μας μπορούσε να αποφύγει αυτόν τον ξεπεσμό και τη διεθνή κατακραυγή, αν έγκαιρα προωθούσε τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές. Πως όμως άραγε θα μπορούσε αυτή η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να καταφέρει κάτι τέτοιο; ‘Όταν κοινή γνώση συνιστά το γεγονός, πως η ίδια παράταξη κυβερνώντας από το παρελθόν φέρει την ακέραιη ευθύνη για αυτές τις παθογένειες. Πως μπορεί κάποιος να απαρνηθεί τον ίδιο του τον εαυτό; Το ΠΑΣΟΚ για περισσότερο από τριάντα χρόνια επέβαλε στην κοινωνία το λαϊκισμό, τη χαλαρή ηθική και τη λογική της ήσσονος προσπάθειας. Βεβαίως όλα αυτά στον παρελθόντα χρόνο με ευκολία τα πρόβαλλαν ως λαϊκές κατακτήσεις και τα βάφτισαν δικαιώματα των πολιτών. Η ίδια λοιπόν παράταξη σήμερα τα παρουσιάζει ως στρεβλώσεις και ως προνόμια συντεχνιών. Προφανώς για όσα συμβαίνουν σήμερα δεν φταίνε οι πολίτες. Η πολιτική από καιρό έχει αποποιηθεί τον παιδαγωγικό της ρόλο. Δυστυχώς το μεγάλο κακό έγινε εδώ και τρεις δεκαετίες, κυρίως τη δεκαετία 80-90. Η σημερινή πολιτική εξουσία αποδεικνύεται εντελώς ανίκανη να αναλάβει τις πραγματικές της ευθύνες και να δείξει το δρόμο. Όσο πιο σύντομα απαλλαγεί η χώρα από μια αποδεδειγμένα ανίκανη κυβέρνηση, τόσο παραμένουν οι όποιες πιθανότητες ανάκαμψης. Δυστυχώς οι εξελίξεις έχουν ήδη δρομολογήσει ένα εξαιρετικά δυσοίωνο μέλλον.
Η κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια έμεινε επαναπαυμένη σε μια επίπλαστη ευδαιμονία, που δημιουργούσε το πολιτικό σύστημα. Έτσι σήμερα, αφενός προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει και αφετέρου αναζητά τρόπο αντίδρασης. Στις Δημοκρατίες όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα… Το μεγάλο όπλο των πολιτών είναι η ψήφος. Το συνταγματικό δικαίωμα της ψήφου είναι η μεγάλη δύναμη στα χέρια των πολιτών. Η στιγμή είναι κρίσιμη. Δεν μπορεί τώρα να κυριαρχήσει η λογική της φυγής, της μη συμμετοχής. Οι έλληνες ενωμένοι, σοβαροί και προσηλωμένοι στο στόχο της εθνικής μας ανάκαμψης μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Όποιος βεβαίως ισχυριστεί πως ο δρόμος είναι εύκολος δεν προσεγγίζει την πραγματικότητα. Δυστυχώς το καράβι δείχνει ακυβέρνητο. Η πατρίδα μας αναζητά λύσεις χωρίς πραγματική ηγεσία στην κυβέρνηση, χωρίς ανιδιοτελή καθοδήγηση. Χρειάζεται άμεσα προσδιορισμός εθνικών στόχων. Και αυτό οφείλει το πολιτικό σύστημα να το επιχειρήσει άμεσα. Με ευθύνη, με ειλικρίνεια και με διάθεση να αναλάβει τις ευθύνες του.
Διαφορετικά είναι βέβαιο πως μπαίνουμε σε μια εποχή σοβαρών εξελίξεων. Ο τόπος μας θα γυρίσει δεκαετίες πίσω. Στην κοινωνία θα δούμε αλλαγές – ανατροπές , που σήμερα δεν φανταζόμαστε. Και η πραγματική ευθύνη θα βαρύνει τους πάντες.