H διαδικασία υπερψήφισης των προαπαιτούμενων, ενόψει της νέας δανειακής συμφωνίας και των εφαρμοστικών της νόμων, από το Ελληνικό Κοινοβούλιο αποδεικνύεται περιπετειώδης. Και σίγουρα αναμένεται να μας επιφυλάξει ακόμη περισσότερες εκπλήξεις…

O ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ο κυβερνητικός εταίρος του, οι ΑΝ.ΕΛ. δεν καλούνται απλώς να υπερψηφίσουν «ένα μνημόνιο», αλλά να υπερψηφίσουν ρυθμίσεις που αντίκεινται στις πλέον θεμελιώδεις κόκκινες γραμμές τους.

Κατανοητό, δύσκολο αλλά αναγκαίο.

Αυτά και άλλα πολλά θα κληθούν να υπερψηφίσουν οι βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας–ή ενδεχομένως ήδη μειοψηφίας. Διότι στις τελευταίες ψηφοφορίες ζήσαμε και το εξής τραγελαφικό, αν όχι απλώς τραγικό γεγονός: να προτείνει η κυβέρνηση νομοσχέδια προς ψήφιση, που να καταψηφίζουν (είτε με αρνητική ψήφο είτε με απλή δήλωση παρουσίας) πολλοί εκ των κυβερνητικών βουλευτών. Και να υπερψηφίζονται αυτά τα ίδια νομοσχέδια από τα κόμματα της αντιπολίτευσης!

Φυσικά, κανείς δεν νιώθει ευχαρίστηση υπερψηφίζοντας απεχθή μέτρα. Πόσο μάλλον οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι τα προηγούμενα χρόνια, δεν «ψηφίζαμε» απλώς μνημόνια. Δώσαμε, ταυτόχρονα όπου μπορούσαμε, και μάχες για να μην περάσουν μέτρα, που τώρα είμαστε αναγκασμένοι να στηρίξουμε, λόγω της ήττας της κυβέρνησης στην εξάμηνη διαπραγμάτευση της με τους «θεσμούς». O λόγος, όμως, που η Νέα Δημοκρατία υπερψηφίζει τα νομοθετήματα, που καταθέτει η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. είναι η ευθύνη απέναντι στη χώρα, στο μέλλον της, στους πολίτες. H αποφυγή της χρεοκοπίας, η αποφυγή της εξόδου από το ευρώ. Δεν νοείται, όμως, την ευθύνη αυτή να την σηκώνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Τα κόμματα που συγκροτούν την κυβέρνηση, και ειδικά οι βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., πρέπει να κατανοήσουν, πως δεν βρίσκονται πλέον στα φοιτητικά αμφιθέατρα (όσο και αν κάποιοι απ´ αυτούς πέρασαν αρκετές δεκαετίες σε αυτά). Αποτελούν κυβέρνηση, όχι ανέξοδη αντιπολίτευση. Έχουν ευθύνη, κυρίως αυτοί και η κυβέρνηση την οποία, κατά δήλωσή τους, στηρίζουν, να «κυβερνήσουν» την χώρα και οι επιλογές τους δεν μπορούν να είναι επιλογές διαμαρτυρίας. Γιατί φυσικά, η δουλειά της αντιπολίτευσης δεν είναι να βγάζει το φίδι απ´ την τρύπα μιας κυβέρνησης που δεν μπορεί να φροντίζει τα του οίκου της… Μιας κυβέρνησης που βασίζεται σε μειοψηφία βουλευτών.

Στην ερχόμενη ψηφοφορία, εμείς θα πράξουμε το καθήκον μας. Όμως η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός κ. Tσίπρας πρέπει  μόλις κάτσει ο κουρνιαχτός να πράξει τα στοιχειώδη και να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Να μας πουν ξεκάθαρα, αν αυτή η χώρα έχει κυβέρνηση, ή βασίζεται στους ώμους της αντιπολίτευσής της!

Η στήριξη, που έχουμε παράσχει στην κυβέρνηση τις τελευταίες εβδομάδες από ευθύνη απέναντι στη χώρα και η οποία δεν έχει προηγούμενο στην νεότερη ελληνική ιστορία, δεν συνιστά ούτε λευκή επιταγή, ούτε όμως συναίνεση σε αυτήν την κυβέρνηση. Ψηφίζουμε τα μέτρα για να σταθούμε στην Ευρώπη, καθώς η δική μας πολιτική ήταν και είναι πρώτα από όλα πολιτική εθνική

Η ώρα ευθύνης έχει ήδη έρθει, και η περίοδος χάριτος δεν θα διαρκέσει ακόμα πολύ…